Miesiąc beztroski w Warszawie dobiegł końca…

To piękne miasto przyszło zostawić daleko i udać się po swoje rzeczy do…

Sevilli. Jak to ona, przywitała mnie swoimi 40+ stopniami celsjusza oraz wizją około 2200 kilometrów drogi.

Podróż zapowiadała się ciekawie, z wieloma przystankami, przeżyciami no i w pięknym towarzystwie, S..

Zaczęło się niewinnie, 300 kilometrów do Malagi aby tam odpocząć. Zaczerpnąć powietrza, słońca, wody no i wina. Następnego dnia nerwowo trzeba było przemieszczać się do Valencii. Wszystko zaplanowane. Nie bez problemów, ale udało się dotrzeć na czas. Szukanie parkingu, razem z innymi 45000 ludzi. Szukanie skąd odbiera się akredytacje. Poszukiwania łazienki. Poszukiwania wody. Dużo problemów. Z 700kilometrami na karku i ciężkim porankiem udało wczuć się w zwycięską atmosferę na Mestalla…

Sponsorem zwycięstwa był Nuno:

O atmosferę zadbała niezawodna Curva Nord:

Formalności dopełniły rosnące gwiazdy:

Do kamery uśmiechał się też Kameni:

oraz Rosales:

No i pamiątka na całe życie:

Następnie energia życia skończyła się. Ucięło ją. Nie zostało z niej już nic…
Nastąpił sen.

c.d.n.